طبق یک مطالعه جدید در جزیره کالدونیای جدید اقیانوس آرام، فرآیندی که باعث ایجاد پوسته در داخل قوری‌ها می‌شود، می‌تواند به پاکسازی آلودگی ناشی از نیکل از آب دریا نیز کمک کند.
       نیکلمعدن صنعت اصلی در کالدونیای جدید است.جزیره کوچک یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فلز در جهان است.اما ترکیبی از گودال‌های روباز بزرگ و بارندگی‌های شدید منجر به سرازیر شدن مقادیر زیادی نیکل، سرب و سایر فلزات در آب‌های اطراف جزایر شده است.آلودگی نیکل می تواند برای سلامت انسان مضر باشد زیرا غلظت آن در ماهی و صدف با افزایش زنجیره غذایی افزایش می یابد.
مارک جینین، مهندس محیط زیست در دانشگاه لاروشل در فرانسه، و همکارانش در دانشگاه کالدونیای جدید در نومئا متعجب بودند که آیا می توانند از فرآیند حفاظت کاتدی، تکنیکی که برای مبارزه با خوردگی سازه های فلزی دریایی استفاده می شود، برای بدست آوردن مقداری استفاده کنند. نیکل از آب
هنگامی که جریان الکتریکی ضعیفی به فلزات موجود در آب دریا وارد می شود، کربنات کلسیم و هیدروکسید منیزیم از آب رسوب می کنند و رسوبات آهکی را روی سطح فلز تشکیل می دهند.این فرآیند هرگز در حضور ناخالصی‌های فلزی مانند نیکل مورد مطالعه قرار نگرفته است و محققان از خود می‌پرسیدند که آیا ممکن است برخی از یون‌های نیکل نیز در این رسوب به دام افتاده باشند.
این تیم یک سیم فولادی گالوانیزه را درون یک سطل آب دریا مصنوعی که نمک NiCl2 به آن اضافه شده بود، انداختند و یک جریان الکتریکی ملایم را به مدت هفت روز از آن عبور داد.پس از این مدت کوتاه، آنها دریافتند که 24 درصد از نیکل موجود در ابتدا در رسوبات فلس به دام افتاده است.
Jannen می‌گوید که می‌تواند راهی ارزان و آسان برای حذف باشدنیکلآلودگی.او گفت: "ما نمی توانیم آلودگی را به طور کامل حذف کنیم، اما این می تواند یکی از راه های محدود کردن آن باشد."
نتایج تا حدودی تصادفی بود، زیرا حذف آلودگی یکی از اهداف برنامه تحقیقاتی اولیه نبود.تحقیقات اصلی جانین بر توسعه راه‌هایی برای مبارزه با فرسایش سواحل متمرکز است: او مطالعه می‌کند که چگونه رسوبات آهکی مدفون در یک شبکه سیمی در کف اقیانوس می‌تواند به عنوان نوعی سیمان طبیعی عمل کند و به تثبیت رسوبات زیر دایک‌ها یا سواحل شنی کمک کند.
جنین پروژه ای را در کالدونیای جدید آغاز کرد تا مشخص کند آیا شبکه می تواند به اندازه کافی آلودگی فلزی را برای کمک به مطالعه تاریخچه آلودگی نیکل سایت جذب کند.او به یاد می‌آورد: «اما وقتی متوجه شدیم که می‌توانیم حجم زیادی از نیکل را جذب کنیم، شروع کردیم به فکر کردن در مورد کاربردهای صنعتی احتمالی».
کریستین اوریانس، شیمیدان محیط زیست از دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور، می گوید: این روش نه تنها نیکل، بلکه بسیاری از فلزات دیگر را نیز حذف می کند.او به Chemistry World گفت: «بارندگی مشترک چندان انتخابی نیست.نمی‌دانم که آیا این روش در حذف فلزات سمی کافی بدون حذف فلزات بالقوه مفید مانند آهن مؤثر خواهد بود یا خیر.
جینینگ، با این حال، نگران این نیست که این سیستم، اگر در مقیاس بزرگ مستقر شود، مواد معدنی حیاتی را از اقیانوس حذف کند.او گفت که در آزمایش‌هایی که تنها 3 درصد کلسیم و 0.4 درصد منیزیم را از آب حذف کردند، میزان آهن موجود در اقیانوس به اندازه‌ای است که تأثیر زیادی نداشته باشد.
به طور خاص، Jeannin پیشنهاد کرد که چنین سیستمی می‌تواند در مکان‌های با تلفات نیکل بالا مانند بندر نومئا مستقر شود تا به کاهش میزان کاهش کمک کند.نیکلبه اقیانوس ختم می شودنیازی به کنترل زیادی ندارد و می توان آن را به منابع انرژی تجدیدپذیر مانند پنل های خورشیدی متصل کرد.نیکل و سایر آلاینده های موجود در مقیاس حتی می توانند بازیافت و بازیافت شوند.
جینینگ گفت که او و همکارانش با شرکت‌هایی در فرانسه و کالدونیای جدید برای توسعه یک پروژه آزمایشی برای کمک به تعیین اینکه آیا این سیستم در مقیاس صنعتی قابل استقرار است یا خیر، کار می‌کنند.
© انجمن سلطنتی شیمی document.write(new Date().getFullYear());شماره ثبت خیریه: 207890