اکنون که به برخی از حقایق که اغلب به اشتباه گزارش می‌شوند، رسیده‌ایم، بیایید نگاهی بیندازیم که چگونه نمونه اولیه ویزور نصب شده در چهار ایستگاه اتوبوس در لس‌آنجلس در هفته گذشته به عنوان یک آزمایش ناموفق سیاسی لکه جوهر رورشاخ بر رسانه‌های اجتماعی تسلط یافت.یک داستان جالب تر در مورد اینکه چگونه می توانیم حمل و نقل عمومی را برای زنان راحت تر کنیم.
جنجال ها در هفته گذشته زمانی بالا گرفت که مقامات وزارت حمل و نقل لس آنجلس یک کنفرانس مطبوعاتی با یونس هرناندز، عضو شورای شهر لس آنجلس برگزار کردند تا از استقرار نمونه اولیه سیستم سایه و روشنایی جدید در ایستگاه اتوبوس West Lake خبر دهند.در عکس‌ها، طرح چندان جذاب به نظر نمی‌رسد: یک قطعه اسکیت‌برد شکلسوراخ شدهفلز از پیشخوان آویزان است و به نظر می رسد که می تواند روی حداکثر دو یا سه نفر سایه بیاندازد.در شب، چراغ های خورشیدی برای روشنایی پیاده روها طراحی شده اند.
در شهری که نبود سایه در اطراف ایستگاه‌های اتوبوس یک مشکل بزرگ است (که با تغییرات آب و هوایی تشدید شده است)، La Sombrita، به قول طراحان، به یک شوخی تبدیل شده است.اعتراف می کنم که این اولین واکنش من بود.عکسی از نشست خبری که در آن جمعی از مسئولان به قطب باشکوه نگاه می کنند، به سرعت در توییتر تبدیل به میم شد.
هزاران ایستگاه مترو فاقد روکش یا حتی صندلی هستند.اما پیشنهاد افتتاح پناهگاه های جدید در لس آنجلس از طریق تبلیغات دیجیتالی سوالاتی را ایجاد کرده است.
بدتر از آن روابط عمومی است.یک هشدار رسانه ای با نفس نفس "اولین طراحی سایه بان ایستگاه اتوبوس" را اعلام کرد و آن را به عنوان بخشی از تلاش برای ترویج برابری جنسیتی در حمل و نقل عمومی معرفی کرد.اگر این داستان را در توییتر دنبال کنید، ایده بسیار کمی دارید که دقیقاً چگونه یک قطعه از آن استفلزروی چوب به زنان کمک خواهد کرد.مثل تسلیم شدن به عادات خفقان‌آور آنجلنو بود که در ایستگاه‌های اتوبوس بی‌شماری تحمیل شده بود: پشت تیرهای تلفن پنهان شدیم و دعا می‌کردیم که از سرشان منفجر نشوند.
ساعاتی پس از کنفرانس مطبوعاتی، ناظران در سراسر طیف سیاسی، La Sombrita را نمادی دانستند که همه چیز در شهر خوب نیست.در سمت چپ، دولت بی تفاوتی قرار دارد که کمتر از حداقل ها برای شهروندانش انجام می دهد.در سمت راست شواهدی وجود دارد که نشان می دهد شهر آبی غرق در مقررات است - لس آنجلس گنگ نمی تواند آن را ارائه دهد.در پستی از موسسه محافظه کار کاتو آمده است: «چگونه در زیرساخت شکست بخوریم».
باز هم، به دلیل نیمی از حقیقت های زیادی که در گردش است، La Sombrita یک ایستگاه اتوبوس نیست.همچنین برای جایگزینی ایستگاه های اتوبوس طراحی نشده است.در واقع، LADOT یک آژانس شهری نیست که مسئول ایستگاه های اتوبوس باشد.این StreetsLA است که به عنوان آژانس خدمات خیابانی نیز شناخته می شود، که بخشی از بخش خدمات عمومی است.
در عوض، La Sombrita از یک مطالعه جالب LADOT در سال 2021 به نام "تغییر خطوط" که به این موضوع پرداخته بود که چگونه حمل و نقل عمومی می تواند برای زنان عادلانه تر باشد، رشد کرد.
بسیاری از سیستم های حمل و نقل شهری برای مسافران 9 تا 5 ساله، اغلب مردان، طراحی شده اند.زیرساخت‌های حمل‌ونقل مانند دسته‌ها و ارتفاع صندلی در اطراف بدن مرد طراحی شده‌اند.اما در طول چند دهه، سبک رانندگی تغییر کرده است.بر اساس نظرسنجی مترو که در سال گذشته منتشر شد، در مترویی که به شهرستان لس آنجلس خدمات می‌دهد، زنان اکثریت رانندگان اتوبوس را قبل از همه‌گیری تشکیل می‌دادند.آنها در حال حاضر نیمی از جمعیت استفاده از اتوبوس را تشکیل می دهند.
با این حال، این سیستم ها با در نظر گرفتن نیازهای آنها طراحی نشده اند.مسیرها می توانند برای رفت و آمد مسافران به محل کار مفید باشند، اما در رساندن به موقع مراقبین از مدرسه به تمرین فوتبال، به سوپرمارکت و خانه بسیار ناکارآمد هستند.یک مشکل اضافی با وارد کردن کودک به کالسکه برای هدایت سیستم وجود داشت.(از همه توئیترهای متنفر از جنسیت دعوت می کنم تا با اتوبوس در اطراف لس آنجلس سوار شوند و یک نوزاد، یک کودک نوپا و دو کیسه مواد غذایی را بکشند. یا در شب در بلوارهای متروکه و بدون تیر چراغ برق کار کنند.)
مطالعه 2021 اولین گام در جهت بررسی جدی این موضوع است.این توسط LA DOT سفارش داده شد و توسط Kounquey Design Initiative (KDI)، یک سازمان غیرانتفاعی طراحی و توسعه جامعه هدایت می شود.(آنها قبلاً روی پروژه هایی در لس آنجلس کار کرده اند، از جمله "Play Streets" LA DOT، که به طور موقت خیابان های شهر را بسته و آنها را به زمین های بازی موقت تبدیل می کند.)
"تغییر خطوط" بر سوارکاران زن از سه منطقه - واتس، سوتر و سان ولی - تمرکز دارد که نه تنها نشان دهنده انواع محیط های شهری هستند، بلکه درصد بالایی از زنان شاغل بدون ماشین را نیز دارند.در سطح طراحی، این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند: «نه تنها سیستم‌ها به اندازه کافی زنان را در خود جای نمی‌دهند، بلکه زیرساخت‌های مورد استفاده در این سیستم‌ها تجربه مردانه را در اولویت قرار می‌دهند».
توصیه‌ها شامل جمع‌آوری داده‌های بهتر، بهبود گزینه‌های حمل‌ونقل تفریحی، مسیریابی مجدد برای انعکاس بهتر الگوهای سفر زنان، و بهبود طراحی و ایمنی است.
این گزارش قبلاً تغییرات جزئی در سیستم ایجاد کرده است: در سال 2021، LADOT یک آزمایش پارک بر اساس تقاضا را در چهار مسیر سیستم حمل و نقل DASH خود از ساعت 18:00 تا 07:00 به وقت بخش راه اندازی کرد.
KDI در حال حاضر در حال توسعه یک برنامه اقدام به نام «ایستگاه بعدی» است که به اجرای برخی از توصیه‌های خط مشی گسترده از مطالعه اولیه کمک می‌کند.Chelyna Odbert، بنیانگذار و مدیر عامل KDI، گفت: "این نقشه راهی برای اقداماتی است که DOT ​​می تواند در 54 خط تجاری خود انجام دهد تا زیرساخت های حمل و نقل را شامل جنسیت تر کند."
برنامه اقدام که انتظار می رود تا پایان سال نهایی شود، راهنمایی هایی را در مورد استخدام، جمع آوری داده ها و قیمت گذاری کرایه ارائه می دهد.اودبرت گفت: زنان تمایل دارند نقل و انتقالات بیشتری انجام دهند، به این معنی که وقتی ما نقل و انتقالات رایگان بین سیستم ها نداریم، بار مالی نامتناسبی دارند.
این تیم همچنین در حال بررسی راه‌هایی برای ساده‌سازی این فرآیند است که نیازمند مشارکت چندین سازمان شهری است.به عنوان مثال، نصب ایستگاه‌های اتوبوس همواره به دلیل تشریفات اداری و هوس‌های تک تک نمایندگان شورای شهر با مشکل مواجه بوده است.
در حمایت از برنامه اقدام، ODI و LADOT نیز دو گروه کاری ایجاد کردند: یکی از ساکنان شهر و دیگری از نمایندگان ادارات مختلف.اودبرت گفت که آنها به دنبال راه هایی برای حمایت از سیاست بلندمدت با راه حل های زیرساختی کوچک هستند.بنابراین آنها تصمیم گرفتند در هنگام صحبت با زنان در طول مطالعه اولیه یک مشکل تکرار شونده را حل کنند: سایه و نور.
KDI مفاهیم بسیاری از جمله سایبان های عمودی در عرض های مختلف، برخی چرخان و برخی با صندلی را توسعه داده است.با این حال، به عنوان یک نقطه شروع، تصمیم گرفته شد که یک نمونه اولیه تولید شود که می تواند در عرض چند دقیقه بر روی یک قطب LADOT نصب شود، بدون نیاز به مجوزها و تجهیزات اضافی.بنابراین La Sombrita متولد شد.
برای روشن بودن، طراحی و نمونه سازی توسط بنیاد رابرت وود جانسون تامین شده است، هیچ بودجه شهری برای ایجاد سایه استفاده نشده است.اودبرت گفت که هر نمونه اولیه از جمله طراحی، مواد و مهندسی حدود 10000 دلار هزینه دارد، اما ایده این است که در صورت تولید انبوه، هزینه به حدود 2000 دلار برای هر رنگ کاهش می یابد.
یک توضیح بیشتر: همانطور که به طور گسترده گزارش شده است، طراحان صدها هزار دلار برای سفر به شهرهای دیگر برای مطالعه ساختارهای سایه بان خرج نکردند.اودبرت گفت که این به سفر مربوط می شود، اما تحقیقات در مورد نحوه رسیدگی آژانس های حمل و نقل در کشورهای دیگر به سوارکاران زن در مراحل اولیه است.او گفت: «سایه، تمرکز پروژه در آن زمان نبود.»
علاوه بر این، La Sombrita یک نمونه اولیه است.بر اساس بازخورد، ممکن است بازبینی یا دور ریخته شود، ممکن است نمونه اولیه دیگری ظاهر شود.
با این حال، La Sombrita این بدبختی را دارد که در ناامیدکننده‌ترین زمان برای مسافران اتوبوس لس‌آنجلس که سال‌ها تلاش کرده‌اند فرود بیاید - در گزارشی که در پاییز گذشته منتشر شد، همکار من راشل اورانگا توضیح داد که چگونه مدل تبلیغاتی تنها 660 مورد از 2185 سرپناه وعده داده شده را در طول یک سال تحویل داده است. دوره 20 ساله.با این حال، با وجود عقب ماندگی، سال گذشته هیئت مدیره تصمیم گرفت قرارداد تبلیغاتی دیگری را با ارائه دهنده دیگری امضا کند.
آلیسا واکر، گزارشگر محدود، در توییتر خاطرنشان کرد که خشم فعلی علیه لاسومبریتا به بهترین وجه در قرارداد ایستگاه اتوبوس است.
به هر حال، بزرگراه ها معمولاً مجبور نیستند به این شکل شناور بمانند.همانطور که جسیکا مینی، مدیر گروه حمایت از تحرک سرمایه گذاری در مکان، سال گذشته به LAist گفت: «این واقعیت که ما در بهبود ایستگاه اتوبوس سرمایه گذاری نمی کنیم، مگر اینکه مربوط به تبلیغات باشد، یک نابهنگاری است.صادقانه بگویم، این یک موضع تنبیهی برای اتوبوس ها است.مسافرانی که با اتوبوسی سروکار دارند که در 30 سال گذشته واقعاً پیشرفت چندانی نداشته است.»
بر اساس گزارشی که توسط dot.LA در ماه مارس منتشر شد، راه اندازی پناهگاه جدید، طراحی شده توسط Transito-Vector، از تابستان امسال تا اواخر پاییز به تعویق افتاده است.(سخنگوی DPW نتوانست به موقع برای این داستان به روز رسانی کند.)
سخنگوی LADOT خاطرنشان کرد که La Sombrita «جایگزین سرمایه‌گذاری‌های مهمی نیست که ما بیشتر به آن نیاز داریم، مانند ایستگاه‌های اتوبوس و چراغ‌های خیابان.این نوع آزمایشی برای آزمایش ایجاد مقدار کمی سایه و نور در جایی در نظر گرفته شده است که راه حل های دیگر را نمی توان بلافاصله پیاده سازی کرد.مواد و روش ها.
کانکتور منطقه ای در 16 ژوئن در مرکز شهر لس آنجلس افتتاح شد و مبادله ای را که لانگ بیچ و آزوسا، شرق لس آنجلس و سانتا مونیکا را به هم متصل می کرد، حذف کرد.
وقتی صحبت از تصمیمات طراحی می شود، سایه ها بهتر از هیچ هستند.من روز دوشنبه از نمونه اولیه شرق لس آنجلس بازدید کردم و متوجه شدم که به محافظت از قسمت بالایی بدن در برابر آفتاب غروب کمک می کند، حتی اگر مسلماً فقط 71 درجه بود.اما من مجبور شدم بین سایه و صندلی یکی را انتخاب کنم، زیرا آنها مطابقت نداشتند.
جو لینتون از Streetsblog در مقاله ای هوشمندانه نوشت: "این پروژه در تلاش است تا جایگاه سازنده ای در لس آنجلس بسیار نابرابر پیدا کند، جایی که در حال حاضر تفاوت های عمده ای وجود دارد، تا پیچیدگی های توزیع مبلمان خیابانی را حل کند.اما… La Sombrita هنوز هم احساس ناکافی می کند.
بسیاری از توییت‌ها درست هستند: چشمگیر نیست.اما تحقیقاتی که منجر به La Sombrita شد اینطور نبود.این یک حرکت هوشمندانه برای عمومی کردن استحمل و نقلبرای همه کسانی که از آن استفاده می کنند پاسخگوتر است.به عنوان زنی که در خیابانی متروک منتظر اتوبوس است، این را تحسین می کنم.
پس از همه، بزرگترین اشتباه در اینجا امتحان نکردن یک طراحی جدید است.این یک کنفرانس مطبوعاتی بود که بیشتر از نور گرما منتشر کرد.
خبرنامه LA Goes Out ما را برای رویدادهای برتر هفته دریافت کنید تا به شما در کاوش و تجربه شهر ما کمک کند.
Carolina A. Miranda یک ستون نویس هنر و طراحی برای لس آنجلس تایمز است که اغلب حوزه های دیگر فرهنگ از جمله اجرا، کتاب و زندگی دیجیتال را پوشش می دهد.